نام های دیگر: هوستافورم (Hostaform)، دل رین (Delrin)، دراکون (Duracon)، سلکون (Celcon)، اولترافورم (Ultraform)

به سختی آتش می گیرد

 در شعله می سوزد و بعد از حذف شعله به سوختن ادامه می دهد

 شعله آبی و تقریباً غیر قابل دیدن دارد

 بدون دود می سوزد

در شعله چکه می کند

بوی فرمالدئید می دهد

تقریباً بی بو وسمی است

مزایا :

این ماده دارای مقاومت سایش بسیار زیادی است و از استحکام خوبی هم برخوردار است (به همین دلیل به فلزات شباهت دارد)، تحمل حرارتی بالا (در 80 درجه سانتی گراد مدت طولانی و در 120 درجه سانتی گراد مدت کوتاهی بدون آسیب می مانند)، ضریب  اصطکاک پائین، خواص الکتریکی خوب، جذب آب کم، دارای خاصیت الاستیسیته می باشد

معایب :

متصاعد کردن گاز سمی در صورت حرارت دادن بیشتر از دمای ذوب، حرارت بالا سبب بد رنگ شدن آن نیز می شود، مقاومت کم در برابر اسید ها و باز ها و عوامل اکسید کننده، نور خورشید بر آن تأثیر منفی دارد

دیگر خواص: سطح این ماده حتی بعد از استفاده طولانی به ندرت خراب می شود، با سطوح فلزی به خوبی کار می کند و در صورت روغن کاری عمل گردش روانتر می شود، مقاومت در برابر مواد شیمیایی و حلال ها